KURMACANIN İZİNDE

Her insan anlatır… Ya da insanoğlu her zaman anlatır… Öğretmenler öğrencilerine, babalar oğullarına, dertliler hemdemlerine, aşıklar maşuklarına anlatır… Anlatmasa insan eksik kalır. Modern çağ, anlatmanın en estetik ve ayrıntılı edebî yöntemi olarak kurmacayı keşfeder. Bu keşiften sonra, kurmaca toplumların en güçlü ifade araçlarından biri haline gelir. Toplumun sesi ve dünyanın hikayesi artık kurmacanın içinde zenginleşir. İdeolojiden ekonomiye, yalnızlık ve acıdan savaş ve felaketlere her türlü bireysel ve sosyal mesele roman ve hikâyenin satırları arasında kendini okuyacak toplumu bekler. Modern edebiyat teorilerinin kurmaca karşısındaki konumu, çağın metinde gizlenen sesini açığa çıkarmaktır. Modern çağ sürekli yenilenen, bir kurala ve kalıba sığmayan yapıda gelişmeye devam ediyor. Türk kurmacası da Tanzimat’tan bugüne her an Türkçeyi yeniden yaratıyor ve insanımızın çağ karşısındaki konumunu yakalamaya yönlendiriyor. Kurmacanın İzinde, insanın hikayesini çağımıza en yakın yerinden takip eden bakışla yazılmış bir kitap. Türk roman ve hikâyesinin köklerini sorgulayan, ona alternatif kaynaklar arayan bu kitapta, dönemler ve anlayışlar, türün kendine has koşullarda gelişimi üzerinden değerlendiriliyor. Roman/hikâye türü üzerine kaleme alınan çalışmalara ve bu türlerin farklı dönemlerdeki örneklerine odaklanan yazılarda kurmaca eserlerin toplumla, kültürel çeşitlilikle, siyasetle, modernleşmeyle ve gelenekle ilişkileri sorgulanıyor.