KUR’AN’DA BERR ve BAHR RÛM SÛRESİ ÖZELİNDE ETİMOLOJİK VE SEMANTİK BİR İNCELEME

Kur’an kelimelerini inceleyen konulu kavram çalışmalarına ciddi anlamda ihtiyaç bulunmaktadır. İslam’ın erken döneminden içinde bulunduğumuz modern döneme kadar, İslam adına ifade edilen söylemlere Kur’an’ın referans gösterildiği bilinmektedir. Bu da Kur’an’ın doğru anlaşılmasının ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Tarihi süreç içerisinde anlam genişlemesi, anlam daralması, anlam başkalaşması ve benzeri çeşitli anlam olaylarına sahne olan dil, canlı bir organizma gibidir. Kur’an kelimelerinin tümü olmasa bile bir kısmının, tarihi süreçte çeşitli anlam olaylarına sahne olduğu bilinen bir gerçektir. Bu çerçevede hem meal, tefsir ve benzeri diğer çalışmalara kaynaklık etmek hem de Kur’an kelimelerinin anlam alanını doğru tespit etmek adına, cahiliye döneminden başlayarak günümüze kadar kelimelerin ne tür anlam olaylarına sahne olduğunu araştırmak ve böylece tarihi serencamı ortaya koymak, büyük önem arz etmektedir. Bu çalışmada hedef, Kur’an-ı Kerim’de kullanılan berr ve bahr kelimelerinin cahiliye dönemindeki esas anlamlarına ulaşmak, sonrasında Kur’an’ın bu esas anlamları ne kadar koruduğunu ve ne tür izafi/bağlantılı/ ilişkisel anlamlar yüklediğini ortaya koymak, devamında da sonraki asırlarda Kur’an’ın nüzul dönemindeki anlamdan uzaklaşılıp uzaklaşılmadığını, başka bir ifadeyle, ne tür değişimlerin meydana geldiğini tespit etmektir. Kur’an’da berr, bahr ve bunları çevreleyen kavramların daha doğru bir şekilde anlaşılmasına katkı sağlayacağı düşünülen bu çalışmanın Kur’an çalışmaları alanında önemli bir ihtiyacı karşılayacağı öngörülmektedir.