İSLAM MEDENİYET TARİHİ ARAŞTIRMALARI III (Eğitim - Kültür - Müessese)

Ahmet İnanır, Türkçe yazılmış "Risâle fi’l-mesh ale’l-huffeyn” adlı risâlenin âidiyet sorununu inceleyerek, gerçek müellifinin kim olduğunu tespit etmeyi amaçlarken, Abdulmuttalip Işıdan, Arapça öğretim sürecinde kültürel ögelerin kullanımının Arapça öğretimine etkilerini ele almıştır. Hakan Temir, salgını, idarenin meşruiyeti üzerinden sorgulayarak dinî ve siyasî açıdan yorumlamış, Kubat Ali Topçubay ise Türkistan bölgesindeki Müslümanların eğitimini farklı yönleri ile araştıran Ostroumov’un İslam mektepleri ile ilgili makalelerini incelemiştir. Muhammet Okudan 17. ve 18. Yüzyıllarda Tokat’ta kurulan vakıfları hizmet amaçlarına göre değerlendirirken, Nazım Çınar ise tasavvufî bir bakış ile kalbî varoluşa yönelmiştir. Ramazan Diler İslam eğitim tarihi öncülerinden olan Hatîb el-Bağdâdî’nin "el-Fakîh ve’l Mütefakkîh” adlı eserini eğitim ahlakı çerçevesinde ele almış, Selçuk Kırtepe de gençlerin gözünden en önemli toplumsal problemleri tespit etmeyi amaçlamıştır. Şir Muhammed Dualı ile Gül Erkanat 19. yüzyılın sonlarında  Tokat ve çevresindeki gayrimüslim okullarını ve misyonerlik faaliyetlerini arşiv belgeleri ile misyonerlerin hatıratları ışığında değerlendirmeye çalışırken, Nazım Çınar hac yolu güzergâhında bulunan Trablusşam vilayetinde dini, ilmî ve tasavvufî hayatı incelemiştir.