HASAN HİLMİ ve MÜNZEVÎ RİSÂLESİ

Osmanlı Türk toplumunun büyük değişimler yaşadığı 19. yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyılın ilk yılları arasında ömür süren Hasan Hilmi, değişimin neredeyse hiç uğramadığı geleneksel yapıların bir mümessili olarak dâhil olduğu çevrenin inanç, tutum ve zevklerini yansıtan hatırı sayılır miktarda eser vermiştir. Bu eserler, nazmı nesre yeğleyen geleneksel tutumun bir tezahürü olarak ya baştan sona nazmen ya da nesir-nazım karışık telif edilmiştir. Bu doğrultuda iki müstakil divan telif eden Hasan Hilmi, mensur eserlerinde de sık sık manzumelere müracaat etmiştir. Dolayısıyla yazar hem divanları hem de nesren kaleme aldığı sair eserleri itibarıyla edebiyat araştırmalarının ilgi alanına girmektedir. Daha önce iki divanı

ve Evsâf-ı Kırcaali Baba adlı eserlerinin bilimsel neşri yapılan Hasan Hilmi’nin diğer eserleri de bu bağlamda değerlendirilmeye muhtaçtır. Bu çalışmada söz konusu ihtiyaca binaen yazarın 1894 yılında telif ettiği ve daha önce üzerinde herhangi bir ilmî çalışma yapılmayan Münzevî Risâlesi mevzubahis edilmiştir.