ARAP EDEBİYATINDA BEDÎ VE BEDÎİYYÂT

İlk dönemlerde daha çok aydınların ilgisini çeken belagat ilimleri, Hz. Peygamber’in (s.a.v.) methini konu edinen bedî‘iyyâtın halkın büyük ölçüde ilgisini kazanmasından sonra geniş kitleler tarafından benimsenmiştir. Öte yandan bedî‘iyyelere yazılan şerhlerde edebî sanatlar, ayrıntılı olarak işlendiğinden bedî‘iyyât önemli bir gelişme kaydederek İslâmî ve edebî kültürün yayılıp güçlenmesine de hizmet etmiştir. Hem edebiyatın hem de İslâm kültürünün ve peygamber sevgisinin halk kitleleri arasında yayılıp yerleşmesine vesile olan bedî‘iyyât çalışmaları sadece Müslümanlara münhasır kalmamış, onlarla bir arada yaşayan Hıristiyan ediplerin Hz. ‘Îsâ’yı (a.s.) medih sadedinde bedî‘iyyeler yazmalarına imkân hazırlamıştır. Bedî‘iyyâtın edebiyatımızda olumlu etkileri olmuştur. Bu edebî tür, ümmetin sancılı

dönemlerinde şairlerin ufuklarını açarak içlerindeki gizli hazineleri şiire dökmelerine imkân sağlamıştır. Böylece Arap Edebiyatında toplumsal ve kültürel nüvelerin açığa çıkmasına yardım etmiştir. Bununla da kalmayarak bedî‘iyyât müelliflerinin bedî‘ sanatlarını en güzel biçimde tatbik etme hassasiyeti sayesinde edebî rekabeti geliştiren ve kaliteyi artıran önemli faktöre dönüşmüştür.